domingo, 19 de febrero de 2012

Polo ensino en galego pra os nenos galegofalantes.

   Ninguén cuns mínimos coñecementos de pedagoxía que sexa honesto pode negar que os nenos aprenden mellor cando entenden todo o que se lles di. E entenden moito mellor o que escoitan cando se lles fala na lingua que están afeitos a usar, e mellor coñecen. Por iso todos os informes da UNESCO, organismo da ONU dedicado ao ensino, consideran que o mellor para os nenos é que reciban o ensino na súa lingua materna.
   En Finlandia (e o mesmo acontece noutros países do seu redor), onde o ensino é publico, os estudantes levan anos obtendo os mellores resultados nos exames da avaliación PISA, que miden a eficacia do sistema educativo dos diferentes países. En Finlandia non hai conflicto sobre os idiomas no ensino, mais a maioría dos adultos son bilingües ou trilingües. Pero alí os nenos aprenden a ler e a escribir, e reciben todo o ensino, ata os 8 ou 9 anos de idade, exclusivamente na súa lingua materna, tendo os pais a facultade de elixir colexios de fala finesa, sueca ou inglesa.
   Na nosa Galicia pola contra temos un problema pedagóxico, político, legal e de falta de liberdade. O Goberno do PP promulgou o 2010 un Decreto Lei que obriga a que o 50% do ensino se imparta en castelán (e o outro 50% en galego) dende o comezo e durante todos os anos da escolaridade. Exclúese o dereito e a liberdade de elixir o galego como lingua do ensino cando ese é o desexo dos pais e o idioma que o neno fala na súa casa e cos seus amigos. Estase a ocasionar un prexuízo pedagóxico aos nenos, lástrase a súa capacidade de aprendizaxe dende os primeiros anos, e nalgúns casos ocasionanse graves inconvenientes ás familias.
   O problema vén de lonxe, e xa o gran galeguista, médico e político Alfonso R. Castelao esixía ao Goberno da República, actuando como representante do pobo galego sendo Deputado en Madrid, que aos nenos galego-falantes se lles impartise o ensino en galego. Os seus argumentos quedaron recollidos na sua sobranceira obra, onde podemos ler:
   -Hoxe os máis destacados educadores de Europa propoñen que o enseño se dea sempre na língoa materna dos nenos, deica o desenrolo completo da súa personalidade, porque así quedarán en condicións de deprender a segunda língoa como asignatura. Este asioma pedagóxico fúndase na comprobación de que a suma de coñecimentos adequiridos por un neno instruído na súa língoa materna é doble da que adequiriría nunha língoa allea. A esplicación está dada por moitos pedagogos. Cando non se utiliza nas escolas a língoa materna dos nenos, prodúcese unha atrofia na facultade do lingoaxe, i esta perturbación déixase sentir fatalmente no aprendizaxe da segunda língoa. Estas conclusións parece que non chegaron ao coñecemento dos nosos estadistas. Eles -tan afeitos a buscaren precedentes fóra de Hespaña- non queren, polo visto, enterárense da lexislación dos países afectados polo problema das língoas: Suíza, Bélxica, Luxemburgo, Irlanda… Escola que non utilice o idioma materno dos nenos como xeito pedagóxico indiscutible... nunca!” Castelao; Sempre en Galiza: I, XXV.
   Non progresamos moito dende entón. Pero o máis grave desta cuestión é que a vixente Lei de Normalización Lingüística (LNL) que foi aprobada polo noso Parlamento por unanimidade no ano 1983, cos votos a favor do PP, PSdG e BNG, dice no seu artigo 13 o seguinte: “Os nenos teñen dereito a recibi-lo primeiro ensino na súa lingua materna. O Goberno Galego arbitrará as medidas necesarias para facer efectivo este dereito”.
   Este dereito que recolle a nosa Lei está a ser ilegalmente conculcado polo citado Decreto (que é norma de menor rango) da Xunta. Ninguén sabe qué inconfesables motivos levaron a Feijóo a incumprir a Lei e a impoñernos as porcentaxes de idiomas que a eles lles parecen mellores, en vez de darnos a liberdade que a maioría dos galegos desexamos (máis dun 85% segundo unha macroenquisa que fixo a empresa Sondaxe). Se cadra, intereses económicos das editoriais, ou intereses electoralistas, ou presións doutros partidos políticos ante os que Feijóo claudica. É incomprensible o que fai o PP, porque ademais o Partido de Rajoy di no apartado de educación do seu programa electoral que os pais que viven nas Comunidades bilingües teñen que poder elixir o idioma escolar para os seus fillos.
   Non só cinismo, senon tamén engano: Feijóo prometeu na campaña electoral das pasadas eleccións autonómicas que daría esa liberdade aos pais para elixir como lingua para o ensino dos seus fillos a lingua propia de Galicia, ou o castelán os que así o queiran. Pero non cumpriu a súa palabra, traizoando os seus votantes, e defraudando os que confiabamos en que ía restablecer a legalidade (que o anterior goberno Bipartito tampouco respectaba) e a liberdade nesa materia.
   As promesas de Feijóo facían referencia en xeral a todo o ensino: pero mesmo aínda que non teña obriga legal de cumprir a súa palabra (os cidadáns responsables poderánllelo facer pagar nas próximas eleccións) non se pode consentir que se manteña a situación ilegal no referente a la LNL, no seu artigo 13 citado, cando fala do primeiro ensino, que entendese abrangue ata 2º ou terceiro curso de primaria, isto é, ata que os nenos teñan 8 ou 9 anos. Espero que o próximo Goberno que saia das urnas se baleire de mentireiros e recupere a cordura e a legalidade, velando polos intereses dos cidadáns e das familias, e polos valores pedagóxicos polos que xa Castelao berraba. Por enriba de todo: polo ben dos nosos fillos e dos fillos dos demáis galegos.

   PD: Enlace a otro artículo relacionado que te puede interesar: "¿Es perjudicial recibir la enseñanza en una lengua distinta a la que el niño usa en su casa? La OCDE solventa la polémica. (En el día internacional de la Unesco para la educación en la lengua materna)."

36 comentarios:

  1. Realmente traxicómico: utilizar a argumentación de Castelao para ir en contra do ensino en galego.

    ResponderEliminar
  2. Estimado Anónimo: grazas polo teu comentario, pero non entendiches o senso nin o que pon no artigo. Deíxaste levar polos teus prexuizos.
    Non estou en contra do ensino en galego sinon a prol da liberdade.
    Séntoo moito, pero Castelao nunca dixo que aos nenos castelán falantes se les tiña que dar o primeiro ensino en galego, nin siquera a mitade dél.

    ResponderEliminar
  3. Só dúas preguntiñas:

    1ª Que porcentaxe de nenos galegofalantes había na época de Castelao?

    2ª Que porcentaxe hai hoxe e por que?

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. E dalle. Non é un problema de porcentaxes, sinon de liberdade. É o mesmo que a resposta sexa 90%-10% ou 10%-90%: os pais ten que ter a opción de elixir o mellor para os seus fillos.

      Eliminar
  4. Como bien dices, los niños deben tener derecho a ser escolarizados en su lengua materna, en el caso de Galicia esa lengua es español o gallego. Los que no quieren entender, no entienden, pero es un presuesto que no tiene vuelta de hoja.
    Gracias, Pedro, una vez más, por tu trabajo en favor de la libertad lingüística.
    Un saludo @Melalal

    ResponderEliminar
  5. ROSA DÍEZ MÁS SOLA QUE LA UNA

    Rosa Díez se queda sola en su intento de ilegalizar de inmediato a Bildu y Amaiur

    LA INICIATIVA DE UNIÓN PROGRESO Y DEMOCRACIA (UPYD) SÓLO HA SIDO RESPALDADA POR LOS CINCO DIPUTADOS DE ESTA FORMACIÓN POLÍTICA

    UNA VEZ MÁS LAS ORIGINALES IDEAS DE ROSA Y UPYD
    SE QUEDAN SIN EL APOYO APLASTANTE DE LAS MAYORÍAS

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. En la alemania de los años 30 las leyes de Hitler se aprobaban por mayoría. Si alguien decía que atentaban contra los derechos humanos o contra la constitución se les echaban encima... y lo arrojaban a los leones.
      El PP hace 6 meses dijo que si se demostraba que Bildu o cualquier partido estaba mezclado con ETA había que investigarlo e ilegalizarlo. UPyD ha presentado 25 pruebas de esa relación, y los demásno tiene huevos para cumplir la legalidad. Pero... ¿a qué vien esto en este artículo del Blog?

      Eliminar
  6. O que cómpre garantir e que os nenos e nenas de Galicia poidan ser competitivos nos dous idiomas que se falan neste territorio. A liberdade consiste en que os cidadáns galegos poidan desenvolverse con total normalidade no seu idioma. Dificilmente un neno que na súa casa só fale castelán, con todos os factores externos como os medios de comunicación, en castelán e unha educación integra en castelán, poida desenvolverse con normalidade cun galegofalante.

    Por este regra de tres, os nenos inmigrantes deberían ter a opción de educarse exclusivamente na súa lingua materna durante a totalidade da súa vida escolar, pero de pouco lle vale se despois non se pode desenvolver con normalidade cos seus concidadáns.

    Ésta concepción de liberdade da que vostede fala é a mesma ca os que defenden o libre mercado e o non pagamento de impostos, primando a liberdade individual fronte a colectiva.



    O do que vostede non se decata, e de que, aínda que fose certo que a lingua materna sexa a adecuada para o ensino, os pais e nais non teñen porqué seguir esta afirmación á hora de escoller a lingua de ensino para os seus fillos. Segundo vostede, os pais e nais de Euskadi serían uns irresponsables porque só 7% dos nenos están escolarizados na modalidade de ''só en castelán'' cando a porcentaxe de castelánfalantes é moito maior. Será que os pais e nais de Euskadi teñen a sensibilidade cos idiomas que a vostede lle falta.



    Por último, gustaríame que me citase os informes da UNESCO que dan por sentado que a aprendizaxe no idioma materno forma mellor ao alumnado. Eu poderíalle citarlle tamén algúns estudos que amosan o contrario.

    ResponderEliminar
  7. Estimado opinante Vigués: respeto sus opiniones, pero discrepo de la mayoría de sus afirmaciones. Me parece prioritario que cada niño desarrolle al máximo sus capacidades y potencialidades, y en cambio secundario que domine dos (o tres o cuatro) idiomas; además comparto la idea de Castelao, que dice que si a un niño se le enseña en otra lengua distinta de la suya se le ocasiona un perjuicio. Imagínese usted que todos los niños gallegos recibieran coñecemento do medio y la mitad de las asignaturas en rumano o en italiano, lenguas romances como las dos oficiales que tenemos en Galicia: seguro que no aprenden tanto como si se les explican las cosas en su lengua habitual. Y piense usted que es posible que ese niño se vaya a vivir a otro sitio de españa en algún momento (sus padres pueden tener que ir a buscar trabajo fuera) o al extranjero. Por tanto está usted mezclando 2 temas: la mejor enseñanza que podamos dar al niño, usando los medios más adecuados para que aprenda (y el idioma es un medio, no un fin, y para muchos dominar bien un idioma es muy importante) y que el niño aprenda los dos idiomas. Si lee usted el libro escrito por los defensores de la imposición del gallego titulado 55 mentiras sobre a lingua galega podrá comprobar que dicen que un estudiante extranjero puede aprender gallego en 3 meses. No confundamos -como hace usted- aprender gallego (que yo defiendo para todos los alumnos que estudian en galicia) con aprender EN gallego. Seguiré en otro momento. Un saludo: P.L.

    ResponderEliminar
  8. Estimado Pedro: Comparto con vostede que o prioritario nun neno é que desenvolva as súas capacidades e potencialidades, máis vostede non lle da moita importancia a que a ferramenta para acadar tal fin é a linguaxe, e isto é, a través do idioma. Cando os nenos estudan nun determinado territorio pártese da base, de que, de primeiras, as súas capacidades e potencialidades vanse desenvolver no idioma ou nos idiomas de ese territorio. Aínda que logo decida marchar ou mudar de país, o sistema educativo público ten a obriga de garantir o seu desenvolvemento nos idiomas oficias do territorio. Xa lle adianto que por moito que o neno esté capacitado e potencializado no seu idioma materno, se non sabe chinés, na China pouco se desenvolverá.

    Fala vostede de Castelao. A obra a que se refire está escrita nos anos trinta e corenta e como comprenderá, dende entón os estudos sobre pedagoxía e sociolingüística avanzaron moito. Castelao, por certo, refírese a unha situación na que nin sequera o idioma materno era impartido como asignatura propia, isto era, o galego. Como moi ben di en parágrafos posteriores, a dificultade de aprender ben galego e castelán reside na súa grande semexanza que conleva múltiples deturpacións . Dito isto, non sei que concepto de aprendizaxe ten vostede, pero o galego que fala a meirande parte da poboación que só usou éste idioma na asignatura propia de galego ten infinidade de castelanismos.

    Existen estudos que afirman que cando o neno contacta con dous idiomas dende idades cedas éste ten maior facilidade para diferencialas. Que logo se desenvolva nun mellor ou peor nivel académico depende das súas propias facultades, pero o fará igual de mal ou ben en cada un dos idiomas. Remítome a experiencia da escola St. Lambert do Quebec canadiense e os informes Pisa do 2009 nos que Euskadi e Cataluña están entre as cinco comunidades autónomas con maior nivel, tendo a primeira un maioritario número de alumnos matriculados no nivel D ou B (Só en euskara ou castelán/euskara) e a segunda como única lingua veicular o Catalán. Remítolle tamén as estatísticas do goberno vasco que afirman que os alumnos da modalidade A (só en castelán) teñen un nível de competencia por debaixo do B2 en euskera.

    Por último déixolle un artigo ben fundamentado e con fontes plasmadas que espero lle faga reflexionar:

    http://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=126210

    Clickear en ''texto completo pdf''

    Un saúdo

    ResponderEliminar
  9. Buenas noches, estimado Vigués: veo que está usted interesado en el tema. Volviendo a su primer comentario, pienso que la verdadera libertad no es que los ciudadanos puedan desenvolverse en su idioma (sea este gallego o castellano) sino que elijan en qué idioma quieren hablar y leer y escribir, en qué idioma quieren que sus hijos reciban la primera enseñanza (derecho que la Ley Gallega reconoce y la Declaración de los Derechos de los Niños defiende) y en qué idioma quieren dirigirse a la administración autonómica, y por supuesto que la administración autonómica se dirija a ellos en el idioma oficial que cada ciudadano elija (de los 2 oficiales, me refiero). Eso sí que es libertad.
    Los hijos de emigrantes no pueden exigir a la administración que les den enseñanza pública en una lengua no oficial, pero si hay un colectivo de niños suficiente yo defiendo que se les ofrezca.
    Igual que en un pueblo gallego donde en una clase 24 niños son galegofalantes y 1 es castellano hablante no es justificable que se imparta la enseñanza en una lengua distinta al gallego, enseñando también castellano.
    Y lo de los impuestos es una comparación que no la veo aplicable: todos tienen que pagar impuestos, no hay opción de hacer objeción de conciencia.
    Y por supuesto que defiendo que padres castellano hablantes soliciten o ensino en galego para os seus fillos.
    Y en Euskadi muchos padres quieren la opción A (80% en castellano y 20% en euskara) y no se la ofrecen (Es más: en algunos colegios han engañado a los padres diciendo que nadie pedía esa opción, que no había niños suficientes para formar grupos, y les han hecho elegir la opción B (50% castellano y 50% euskera), y después se ha sabido que era falso, que muchos padres querían la opción A. Resulta sorprendente saber que en los exámenes PISA el 80% de los niños del país vasco pidieron hacer el examen en castellano.

    ResponderEliminar
  10. La experiencia del colegio francés de Madrid, relatada por una experimentada profesora de ese Liceo, es muy significativa: muchas familias que no hablan francés meten a sus niños desde el principio en ese colegio, donde todo se da en francés, esperando que aprendan francés. Algunos niños (los que tienen mejores capacidades innatas) se adaptan, pero la mayoría fracasa, y muchos se tienen que ir a otros colegios de enseñanza en castellano con un retraso de aprendizaje evidente, y perdiendo cursos. No es lo mismo aprender francés que aprender en francés. Un niño de 7 u 8 años al que le dan una clase de ciencias o matemáticas en francés, si no domina esa lengua, no se entera de muchas cosas, y muchas veces no tiene la capacidad y madurez para pedir explicaciones. Cuando tiene 10 ú 11 años la cosa ya es distinta, y se esforzará en entender todo lo que le han dicho. Por eso en este artículo hago especial mención a la primera enseñanza. A esa edad sólo pueden ser verdaderamente bilingüues los que tienen padres bilingües y un ambiente familiar en el que están oyendo varios idiomas a la vez o de manera habitual, lo cual considero muy bueno para los niños. Ni en Finlandia van contra esa norma de dar la primara enseñanza en la lengua materna. Y eso se puede aplicar en Galicia: en Vigo podría haber colegios con las 3 opciones (de manera paralela a como ocurre en Euskadi): gallego, castellano y equilibrio, y que los padres pudieran elegir. Así no se haría la puñeta absoluta a familias que vienen por trabajo unos años a Galicia, pudiendo sus hijos recibir la enseñanza en castellano si esa es su elección.

    ResponderEliminar
  11. El actual lehendakari vasco no sabe hablar bien en Euskera, y se ha adaptado perfectamente a la vida en Euskadi.
    Montilla, que fue Presidente de la generalitat catalana, era de origen cordobés, y estudió en español: después aprendió catalán y no ha tenido ninguna pega para viivir en Catalunya.
    Rosalía de Castro era castellano hablante, recibió sus estudios en castellano, los libros que tenía poara leer eran en castellano, y escribió maravillosas poesías en gallego (aunque toda su correspondencia y toda su obra en prosa y su primera obra en verso fue escrita en castellano).
    Afirmar que para poder dominar un idioma que no es el propio materno y habitual hay que recibir la enseñanza, o al menos el 50% de la enseñanza, en ese nuevo idioma me parece un argumento que está en contra de la realidad contrastada, y que en el fondo es usado por quienes tienen un interés politico o ideológico en cambiar los hábitos lingüísticos de las personas contra su voluntad.

    ResponderEliminar
  12. Bo día Pedro, vexo que é vostede de ideas firmes, aínda que esperaba algún xesto de recoñecemento.
    Di vostede que a verdadeira liberdade non é que os cidadáns poidan desenvolverse no seu idioma, debería saber que ler escribir e falar tamén forma parte dese desenvolvemento, pero esto non ten sentido se non serve para comunicarse. Fala do dereito dos pais sobre os fillos para escoller o idioma na primeira ensinanza por lei, lémbrolle que o seu partido cuestiona día a día o Estatuto de Galicia, de maior rango, en canto a promoción e divulgación do galego desde a administración. En relación á declaración dos dereitos dos nenos non vexo tal afirmación, a non ser que o interprete vostede a súa maneira, en tal caso comuníquello algunha instancia internacional en relación a situación de Cataluña. En canto á comunicación coa administración concordo totalmente con vostede.

    Non vexo por qué non é comparable o dos impostos. Existe unha longuísima tradición ideolóxica que defende o capitalismo puro sen intervención do estado, mesmo hai algún premio Nobel. Que non se leve a cabo non quere dicir que non se cuestione, ao igual que fai vostede. Ámbalas dúas teses coinciden nunha cousa; deixan vía libre a lei do mas forte.

    Vostede defenderá que os pais castelanfalantes poidan socilitar o ensino en galego dos fillos, pero o caso é que un dos pilares fortes da súa argumentación é que a ensinanza na lingua materna é mellor. Non vexo que soluciona a súa proposta de modelo educativo.

    En Euskadi, efectivamente, no modelo A, en moitos casos, a ocupación de prazas é moi baixa. Se é certo que as escolas enganan aos pais, por favor, denuncieos e eu o apoio, e, se pode, infórmeme da súa fonte ao igual que me gustaría contrastar o dato sobre o idioma do informe Pisa. Con argumentacións tan peregrinas pouco podo redebatirlle

    O caso do liceo francés será significativo. O caso da ensinanza en Cataluña tamén o é. Se lese o artigo que lle pasei, verá que a inmersión da L2 no caso de St. Lambert se vai reducindo en relación ao avance dos cursos. Se no Liceo fixeron unha versión errónea desta inmersión é o seu problema.
    Por certo, en Galicia os alumnos que veñen de fóra estan exentos durante dous anos de calquera esixencia en materia de galego. Dígollo porque o puiden comprobar directamente.

    -O actual lehendakari adaptouse perfectamente a vida en Euskadi sen saber euskera. Efectivamente, porque os euskalduns tivéronse que adaptar a él.

    -Montilla aprendeu catalán e non tivo ningunha pega para vivir en Cataluña. Iso é, aprendeu catalán.

    -Rosalía de Castro...en fin. Século XIX, monarquía castelá absoluta e imposibilidade de aprender galego na escola, 400 anos sen dereitos. Non digo máis

    Mire, pódolle asegurar que a miña lingua materna é o castelán e non tiven ningún tivo de problema para estudar materias troncais en galego ao igual cos meus compañeiros. A súa realidade contrastada parece que non está tan contrastada ata que falo eu, por iso non debería crer os seus argumentos como os universais, máxime cando no ámbito académico e político non hai uniletariedade. Non pense que a xente é tan débil como para trocar os hábitos lingüísticos pola forza. Estamos nunha democracia, e polo de agora e por moito que lle pese, os tres grandes partidos de Galicia votados polos galegos, non coinciden coas súas teses, aínda tendo unhas ideoloxías tan diferenzadas. Será que a súa teoría conspiratoria non hai por onde collela, porque algúns consideramos que as linguas son un patrimonio que debemos respectar e non deixalo ao libre albedrío do papel pseudopedagogo que vostede quere someter aos pais.

    Dito isto, non teño máis que dicir, espero ou non a súa resposta pero pola miña parte dou por zanxado o debate. Creo que quedaron claras cales son as nosas posturas.

    Saúdos

    ResponderEliminar
  13. Sr Vigués: Se equivoca usted totalmente al decir que UPyD cuestiona nuestro Estatuto cuando en él se pide que se promocione el gallego. Me extraña que una persona moderada haga esa afirmación tan injusta y falta de verdad.
    La Declaración de los derechos de los Niños (Asamblea Genaral de NNUU, 1959) dice en su principio VII: "el interés superior del niño debe ser el principio rector de quienes tienen la responsabilidad de su educación y orientación: dicha responsabilidad incumbe en primer término a sus padres". Por tanto defiendo que unos padres castellano hablantes que vivan en Galicia pidan para su hijo enseñanza en gallego, si es es su deseo.

    ResponderEliminar
  14. Artículo: enseñanza infantil sin castellano en Euskadi: http://pequelia.es/25050/ensenanza-infantil-sin-castellano-en-euskadi/
    En 2008 se creó en Euskadi la Plataforma por la libertad de elección lingüística para ayudar a los padres a conseguir educación en castellano, que no se oferta en la mayoría de los colegios.
    El sindicato CCOO denunció que en las pruebas PISA del 2008 el 86% de los alumnos vascos realizaron las pruebas en castellano, e incluso la hicieron en esa lengua el 73.3% de los alumnos escolarizados en euskera (modelo D):
    http://www.libertaddeeleccion.org/docs/Gaiak290_Pisa_06_Informe_B2_reforma_de_modelos_%20euskera_lengua.pdf

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. A inmensa maioría dos alumnos vascos estudan EN euskera, pero resulta que cando se enfrontan ás probas de PISA o fan en castelán e... acadan uns resultados mellores ca os alumnos castelán-falantes doutras comunidades autónomas monolíngües nas que non hai "conflito lingüístico" (aquí en Galicia hai quen sostén que si o hai). O asunto dá para reflexionar un pouquiño, ¿non si? (non se deduza do que apunto que eu sexa partidario de dar o coñecemento do medio en euskera en Castilla-León, pero a cousa ten o seu aquel).

      Eliminar
    2. El nivel educativo en Euskadi y Navarra y la inversión en enseñanza per cápita que hacen allí es el mayor de España. Lo que usted dice al principio demuestra que a pesar de los intentos del gobierno nacionalista vasco, tras 13 años de escolarización en euskera (la famosa inmersión que los nacionalistas defienden), la mayoría de la gente sigue considerando que el idioma en el que mejor pueden expresarse es el castellano. Muchos niños vascos usan el euskera para hablar entre ellos y con sus amigos sin que sus padres se enteren de lo que dicen.

      Eliminar
  15. Afirma usted: "Por certo, en Galicia os alumnos que veñen de fóra estan exentos durante dous anos de calquera esixencia en materia de galego. Dígollo porque o puiden comprobar directamente."
    Está usted muy equivocado. Eso era antes. Ahora el 50% de las materias se imparten íntegramente en gallego, y ni siquiera se permite usar en el colegio los libros en castellano. El trastorno que se les hace a las familias que vienen a vivir por motivos de trabajo una temporada a Galicia con hijos en edad escolar es demasiado grave e injusto, y simplemente dando libertad y adecuando la oferta a la demanda se solucionaría. Hay buenos profesionales que no han venido a trabajar a nuestra comunidad por ese problema: por ejemplo, muchos profesionales de la empresa que construyó el AVE por Valencia se trasladaron después a galicia: he hablado con alguno de ellos y me han contado que algunos no quisieron venir por el problema de que no hay colegios en castellano. Y lo mismo he oido con el tema de la agencia europea de pesca de Vigo, aunque se solucionó aprobando un colegio en inglés que no cumplía la ley gallega.

    ResponderEliminar
  16. Los políticos podrán estar contra UPyD pero los ciudadanos están con nosotros: según un riguroso estudio de la empresa Sondaxe realizado en 2008 más del 80% de los gallegos están de acuerdo con que los padres puedan elegir el idioma en el que sus hijos reciban la enseñanza. Y sólo un 15 % está a favor de que el gobierno imponga ese idioma: todos sabemos quienes són, y aunque son pocos hacen mucho ruido y dan la sensación de que todos los gallegos están a favor de la imposición.
    http://www.galiciabilingue.es/media/INF_GB.pdf

    ResponderEliminar
  17. Por favor Sr. Larrauri, está vostede chegando a un grao de manipulación que endexamais vin na miña vida, resultante frustrante discutir con vostede se de tódolos datos que vostede coñece saca conclusión falsas e sesgadas. Dixen que non ía a seguir a discusión pero resúltame inevitable deixar isto sin respostar.

    1º O modelo A en Euskadi. Lin o artigo enteiro, máis, onde di que os profesores das escolas enganan aos pais? Dise neste artigo que cada vez hai menos oferta para modelo A. DIGO EU QUE SE HAI MENOS OFERTA SERÁ PORQUE A DEMANDA FOI BAIXANDO. Lóxicamente os pais que aínda solicitan o modelo A terán máis dificultades para escolar os seus fillos preto da casa porque para xuntar os suficientes alumnos nunha escola hai tamén máis dificultades. En fin, logo se falará de que a administración derrocha cartos.

    2º O informe Pisa en Euskadi. Di vostede que o 80% dos ALUMNOS PEDIRON o test en castelán. Mentira. No mesmo artigo se pode ler o seguinte: '' Antes de realizar la prueba, todos los centros de modelo D cumplimentaron una plantilla en la que se recogía información de cada alumno y alumna sobre la lengua del padre, de la madre y la lengua habitualmente hablada en el hogar. Teniendo en cuenta estas condiciones, la distribución del alumnado fue la siguiente''. Os alumnos NON escolleron a lingua do informe, senón que foi dada segundo o idioma dos pais. Cousa que confirma a miña teoría de que os pais non escollen a lingua materna para a educación dos seus fillos.

    3ºA enquisa de Sondaxe fai a seguinte pregunta: Dentro de un gasto presupuestario razonable, ¿está a favor de que se pueda elegir el modelo lingüístico de enseñanza por parte de los padres y/o alumnos?

    Di algo esta pregunta sobre separar ao alumnado segundo o idioma no que vaian a facer a ensinanza??? Pregunte entón a ver que lle contestan, porque se che preguntan de facer unha a educación á carta a ver quen non é o parvo de respostar que sí. Estudiei varios anos técnicas de investigación e esta pregunta está totalmente sesgada e orientada.

    ResponderEliminar
  18. Sr Vigués: no se me alporice. Quizá la información que he dado no le ha parecido suficiente, pero se ha pasado dos pueblos al acusarme de manipulador.
    Le dejo un link donde los afectados en Euskadi dicen textualmente: "la Plataforma denunció que varios centros se habían negado a abrir aulas en castellano, pese a contar con demanda suficiente."
    http://www.lavozlibre.com/noticias/ampliar/11842/solo-37-de-500-colegios-del-pais-vasco-ofrecen-ensenanza-integra-en-castellano
    Y en este link (informe PISA en Euskadi 2010)la consejera vasca explica que el 84.5% de los alumnos hizo el examen en castellano y añade que si lo hubieran hecho en euskera el resultado hubiera sido peor. Entre un 20 y un 25% de los vascos tienen el euskera como lengua materna según datos oficiales. Cada alumno eligió el idioma que consideraba mejor.
    http://www.elmundo.es/elmundo/2010/12/07/paisvasco/1291728536.html
    Y la encuesta de Sondaxe me parece clara, y el matiz de que se pueda hacer según la disponibilidad no invalidad el sentido de la respuesta del 85% de los gallegos: libertad de elección. Si en Galicia tuvieramos las 3 opciones que tienen en Euskadi ya sería un gran avance tanto para los que quieren enseñanza en gallego como para los que la quieren en castellano.
    Boas noites. Gabón.

    ResponderEliminar
  19. Pedro:

    -O mesmo link di: ''La anterior consejería ha defendido siempre que la desaparición del castellano responde exclusivamente a la demanda de las familias, que eligen de forma mayoritaria el modelo D.'' Quén coñecerá mellor os datos, a administración, que é a que recibe a demanda, ou a Plataforma? Por certo de ''negar'' a ''enganar'' como dixo vostede, ai unha diferenza semántica moi moi grande.

    -''Cada alumno eligió el idioma que consideraba mejor''. E dalle Pedro, e dalle. Mire xa sei que é o seu blog e ten vostede que quedar ben, pero non sei como pode seguir con esa teima. Repita conmigo: ''os alumnos non elixiron o idioma do test'' ''os alumnos non elixiron o idioma do test'' ''o idioma non elixiron'' ''o idioma do test foi dado segundo a lingua materna'' ''o idioma do test foi dado segundo a lingua materna''. Vólvolle a poñer o que di o informe: '' Antes de realizar la prueba, todos los centros de modelo D cumplimentaron una plantilla en la que se recogía información de cada alumno y alumna sobre la lengua del padre, de la madre y la lengua habitualmente hablada en el hogar. Teniendo en cuenta estas condiciones, la distribución del alumnado fue la siguiente''.

    -A pregunta da enquisa esta sesgada. Diga vostede misa, pero esta sesgada e pode interpretarse de mil formas. Non di se a elección do idioma é conforme a maioría dos pais dos alumnos nunha aula ou se é por separación de alumnos. Esta sesgada, incompleta, inexacta. Da lugar a múltiples interpretacións

    Por certo, deixelle unha mensaxe sobre UPYD e o Estatuto. Non sei se ma borrou. Non se preocupe, logo vólvo a poñela

    ResponderEliminar
  20. Actual decreto do galego :''Artículo 18º.-Exención de la calificación de las pruebas de lengua gallega.
    1. El alumnado que se incorpore al sistema educativo de Galicia en 3er ciclo de educación primaria, en educación secundaria obligatoria o en bachillerato, procedente de otras comunidades autónomas o de un país extranjero, podrá obtener una exención temporal de la calificación de las pruebas de evaluación de la asignatura de lengua gallega durante un máximo de dos cursos escolares.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ¿Y en los ciclos previos, que son claves en el aprendizaje?
      La asignatura de gallego es sólo una asignatura. Pero el 50% de la docencia se imparte en gallego.

      Eliminar
    2. Nos ciclos previos non hai exames de galego. As docencias que se imparten en galego non esixen que os exames se fagan en galego para estes alumnos. E a comprensión do galego para un castelanfalante é bastante sinxela. Falando de coñecidos, unha nena familiar dun amigo sacou un 9 en valenciano o primeiro ano que chegou alí. Lóxicamente os profesores son conscientes da situación destes alumnos

      Eliminar
    3. No creo que sea excepción el colegio de mis hijas, que están en esos ciclos previos que usted cita, donde tiene una asignatura de lingua galega y sí que hay exámenes.
      Si a usted le parece que a un niño castellano hablante de entre 6 y 10 años no le dificulta el aprendizaje recibir las clases en gallego, pues siga con esa opinión. La mía y la de muchos padres con ese problema es distinta. Mis hijas están en esa franja de edad, pero por suerte han nacido en Vigo y están en un Colegio concertado (elegido libremente por nosotos, sus padres) donde el gallego se prioriza y mucho: para que se haga una idea todas las notificaciones a los padres se hacen sólo en gallego; mis hijas no tienen los problemas que tendría cualquier niño que viniera de fuera de Galicia.

      Eliminar
  21. Por último, Sr. Laurrari póñolle varios exemplos sobre a postura de UPyD e o que di o Estatuto:

    UPYD programa electoral autonómico 2009:

    ''Proponemos la presencia en la Administración de personal de habla gallega dentro del conjunto de funcionarios a los que corresponda un determinado servicio, como modo de garantizar el derecho a usar esta lengua cooficial por parte de los ciudadanos que lo deseen, sin que el conocimiento de dicha lengua pueda en ningún caso exigirse como requisito excluyente O VALORARSE DE FORMA DESPROPORCIONADA frente a la capacidad, conocimientos e idoneidad exigibles para el desempeño de las funciones concretas que sean competencia de la plaza que pretenda cubrirse.''

    ESTATUTO DE GALICIA:
    Na resolución dos concursos e oposicións para prove-los postos de Maxistrados, Xuíces, Secretarios Xudiciais, Fiscais e tódolos funcionarios ó servicio da Administración de Xustiza, SERÁ MÉRITO PREFERENTE A ESPECIALIZACIÓN NO DEREITO GALEGO E O COÑECEMENTO DO IDIOMA DO PAÍS.

    UPYD programa electoral autonómico 2009:
    ''El art. 5.1 del Estatuto de Autonomía de Galicia (6 abril de 1981) dice: “El gallego es la lengua propia de Galicia”. Al establecer esta premisa, queda implícito que el castellano es la “lengua impropia”: algo que, evidentemente, es ostensiblemente falso''

    UPYD programa electoral xerais 2011
    Por otra parte, LAS LENGUAS NO TIENEN DERECHOS POLÍTICOS, y por ello se suprimirá el artículo 3.3 CE: “La riqueza de las distintas modalidades lingüísticas de España es un patrimonio cultural que será objeto de especial respeto y protección”.

    Manifiesto por la lengua Común (que según UPYD ''hace suyo'')
    Por consiguiente los abajo firmantes solicitamos del Parlamento español una normativa legal del rango adecuado (QUE EN SU CASO PUEDE EXIGIR UNA MODIFICACIÓN CONSTITUCIONAL Y DE ALGUNOS ESTATUTOS AUTONÓMICOS) para fijar inequívocamente los siguientes puntos: [...]

    Los representantes políticos, tanto de la administración central como de las autonómicas, UTILIZARÁN HABITUALMENTE EN SUS FUNCIONES INSTITUCIONALES DE ALCANCE ESTATAL LA LENGUA CASTELLANA LO MISMO DENTRO DE ESPAÑA QUE EN EL EXTRANJERO, salvo en determinadas ocasiones características.

    ESTATUTO DE GALICIA:
    Os poderes públicos de Galicia garantirán o uso normal e oficial dos dous idiomas e POTENCIARÁN O EMPREGO DO GALEGO EN TÓDOLOS PLANOS DA VIDA PÚBLICA, cultural e informativa, e disporán os medios necesarios para facilita-lo seu coñecemento.

    Isto é claramente un ''dereito político''.

    Por non falar de todas as campañas de Galicia Bilingüe en contra das subvencións ao galego que forman parte desa ''promoción'' : http://www.laopinioncoruna.es/sociedad/2011/07/28/galicia-bilingue-critica-gallego-valore-concesion-subvenciones/518315.html

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Una cosa es que el gallego sea mérito preferente, a lo que UPyD no se opone, y otra que se valore de manera desproporcionada, contra lo que está UPyD y la mayoría de los gallegos (que no entienden que para apagar incendios forestales se valore más el gallego que la experiencia). No estamos en contra de la preferencia del gallego: nunca pediremos por ejemplo que la Xunta deje de usar en primer término el gallego, pero sí que pedimos que use también (cuando se dirija a los gallegos) el castellano.
      Pensar que no es correcto dar a entender que el castellano es lengua impropia de Galicia, y que el término lengua propia no se puede aplicar propiamente a un territorio sino a cada persona (que son las que hablan) es una idea respetable y respetuosa, y no significa que se este contra el estatuto: yo no soy monárquico ni católico pero no por ello estoy contra la Constitución ni contra la Iglesia: usted o mucha gente se cree que los que pedimos poder usar el castellano estamos en contra de quienes quieren usar el gallego, y eso es totalmente falso.
      No puede pretender usted que aceptemos todo lo que estatuto dice y que no queramos mejorarlo según nuestras ideas, al igual que pensamos que hay que hacer con la Constitución española, y no por eso pedimos que se incumpla ninguna Ley. Parece que usted defiende que hay que creer a pies juntillas todo lo que PP PSOE y BNG han establecido. Seguro que usted entiende que no es así.
      PD: no sé por qué motivo no había salido su anterior comentario: lo he puesto ahora.

      Eliminar
    2. UpyD di que as linguas non teñen dereitos políticos. Isto cárgase toda mención do Estatuto en relación a defensa do galego. E por qué os representantes galegos deben de usar o castelán no estranxeiro? E que temos que aceptar o galego coma unha lingua de segunda que non serve máis alá das súas fronteiras?

      Eliminar
  22. Estimado Vigués: los padres de esa plataforma se han unido por los abusos del gobierno vasco en su empeño en imponer el euskera. Si los padres dicen que no les respetan su derecho y que en algunos casos a pesar de superar el número de alumnos que pedían castellano no les dieron las clases en ese idioma, pero la política nacionalista de turno dice que no había padres suficientes, yo creo que los padres dicen la verdad y la política miente. Usted opta por los políticos, los mismos que dicen que no hay conflicto lingúístico (les interesa negarlo). Le recuerdo que 7000 personas se manifestaron en Santiago y más de 100.000 gallegos pidieron por escrito a la Xunta que arregle el problema. Pero los políticos pasan, Feijóo prometió dar libertad en campaña para ganar votos y después no cumplió su palabra. Fíese usted de los políticos. Le consideraba más inteligente.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sr. Larrauri, os pais tamén teñen ideoloxías. Os políticos son pais e tamén cidadáns. A diferenza e que a administración conta con información accesible. Casualmente hai partidos que fixeron súas este tipo de reivindicacións (Ciutadans per catalunya, por exemplo)e aparecen en medios como Intereconomía. Fanse reportaxes sobre a educación en Cataluña en televisións como Telemadrid da ultraliberal Aguirre (xa me dirá que carallo lle importa a Telemadrid o que se faga en Cataluña). UPyD casualmente ten un odio visceral a todo o que conteña un tinte nacionalista (periférico, porque o central ben que o defenden) e non aceptan que algúns opinen que Galicia, Euskadi e Cataluña teñan consideración de nación e que España sexa un estado plurinacional. Vostede mesmo aspirou a ser político

      Eliminar
  23. Sr. Pedro, soy catalán y vivo en Cataluña, de todas maneras mi lengua materna es el castellano, estudié con el sistema de immersión linguística en catalán y la verdad no he tenido ningún problema. UPyD y Ciudadanos son partidos en general bastante hipócritas, cuando les dices aquí en Cataluña que lo que quieren es separar a los niños con criterios lingüisticos te lo niegan, dicen que a lo que aspiran es que la enseñanza sea al 50% en cada una de las lenguas, pero veo que es falso, en otros territorios donde han conseguido este objetivo, efectivamente, piden la separación de los niños por razón de idioma. Es bueno que esto se sepa.
    Por otro lado yo vivo en Tarragona, ciudad de mayoría castellano-hablante, mi familia es de habla castellana, la gran mayoría de medios de comunicación que recibo son en castellano, el cine en castellano etc. y si no hubiera estudiado con la immersión lingüística sencillamente no sabría hablar el catalán o lo halaría muy mal, con las consiguientes perdidas culturales, laborales y de relación.
    Esto es lo que hay, todo lo demás es marear la perdiz. Por otro lado, no conozco ninguna persona, sea cual sea su lengua familiar, que no sepa hablar el castellano a la perfección, o en todo caso, con la misma perfección que observo en Madrid o Salamanca y ojo, mi mujer es de la comarca del Priorat, zona de absoluta mayoría catalano-parlante. Ahora vivo en un entorno bilingüe total, con mis padres y hermanos hablo castellano, con mi esposa e hijo hablo catalán y con los compañeros de trabajo, pues dependen con cual. Por lo tanto relajaros y disfrutad de la vida.

    Antonio Jurado (Tarragona)

    ResponderEliminar
  24. Por otro lado en la Comunidad Valenciana este curso hay 80.000 niños que pidieron estudiar en valenciano y no les ha sido posible por falta de plazas en esta lengua y lo han tenido que hacer en castellano, veo que os preocupa mucho el tema vasco pero en cambio este os trae sin cuidado, de hecho seguramente os preocupa tan poco que ni los sabíais. Ojo, yo no soy nacionalista pero la hipocresia y la falsedad me puede.

    Antonio Jurado (Tarragona)

    ResponderEliminar
  25. Hola Antonio, gracias por aportar tu enriquecedora experiencia. Sin embargo rechazo tajantemente tu acusación de que en UPyD somos hipócritas, insulto que considero fruto de tu desinformación. Estás equivocado: en UPyD no queremos un 50% de enseñanza en cada lengua: eso es lo que ha impuesto Feijóo en Galicia, y atenta contra la libertad de elección y contra el principio axiomático (expuesto por la UNESCO) de que la primera enseñanza en la lengua materna es mejor para los niños que recibirla en otro idioma. Nadie quiere segregar a los niños, pues eso significa separarlos en función de criterios discriminatorios y contra su voluntad: libre elección nunca es segregación, y en Sudafrica han superado el Apartheid y tienen 9 lenguas oficiales, y hay colegios en todos los idiomas, y las familias elegien el colegio que quieren en su lengua habitual, lógicamente dentro de las posibilidades prácticas y si hay demanda suficiente. En Euskadi hay tres tipos de colegios, y también colegios en inglés, y nadie dice que se separe a los niños y se les segregue.
    Dices también que "si no hubiera estudiado con la immersión lingüística sencillamente no sabría hablar el catalán o lo halaría muy mal, con las consiguientes perdidas culturales, laborales y de relación". No creo que te creas ni tu mismo eso que has escrito, y la prueba es la cantidad de gente adulta que va a vivir a catalunya o viene a Galicia o se traslada a cualquier país con otra lengua dominante y se integra perfectamente y aprende el idioma.
    Y estoy de acuerdo contigo en que todos los catalanes saben hablar español, pero no es cierto que todos sepan hablar catalán, y ese es el problema: el idioma común de todos los gallegos y de todos los catalanovalencianos y de todos los vascos es el español, aunque eso a muchos les fastidie. Se resisten a aceptar que en su DNI pone que son españoles, y les gustariá cambiar eso. Y para ello muchos se dedican a imponernos a los demás lo que nos separa de España.

    ResponderEliminar
  26. Me dices al final de tu comentario que esté tranquilo: no lo estaré mientras se impida a mis hijas y a miles de niños estudiar en españa en su lengua materna. Me afecta directamente el problema gallego y vasco (en Euskadi tengo mis raíces y familia, y voy con frecuencia, y veo cada vez más niños que no hablan español y más exclusivismo, como un campus de verano para niños en plena zona turística (Urdaibai) organizado por un Ayuntamiento en el que no pudieron participar mis hijos ni mis sobrinos (llevan el apellido Larrauri y viven en Madrid) porque era sólo en Euskera). Pero si en Valencia hay niños que quieren enseñanza en valenciano, te aseguro que si de UPyD dependiera se apoyarían las medidas posibles para que recibieran la enseñanza en la lengua de su elección familiar. Eso es lo que dice UPyD aquí y en todas partes: somos coherentes y respetamos la libertad, y queremos la mejor educación para todos los niños, sin presiones ideológicas nacionalistas ni religiosas ni de ningun tipo, respetando las preferencias de los padres y siempre que pueda ser en su lengua materna. Un cordial saludo.

    ResponderEliminar